Reactie van Carla

Hieronder vind je de reactie van de moeder van mn allereerste cliente.
 

De eerste kennismaking was wat onwennig. Wij hadden al wel een voorgesprekje gehad maar wat er allemaal zou gaan gebeuren was spannend. DochterW wilde je graag helpen bij je opdrachten al wist ze niet zo direct dat het ook om haar eigen inzichten en ontwikkeling zou gaan.

Aarzelend begonnen we aan de eerst stappen...

Kippenvelmomenten

Je kwam speciaal voor haar, dat vond ze al heel bijzonder en genoot van alles wat je haar aandroeg, de poppen, de spelletjes, je muziek. 1 x in de week kwam je en ik had al vlug door dat ik er dan beter niet bij kon zijn om haar maar ook jou de ruimte te geven die nodig was om tot spel en gesprek te komen. Een aantal keren was ik er wel bij, achter de schermen en genoot het meeste van jullie muzikale gesprekken, jij op de viool, DochterW op haar dwarsfluit. 

Eerst lieflijk en zacht maar al snel brutaal, hard en met passie. Kippenvelmomenten, waar verstopt die meid al die emoties! Geweldig hoe ze die kan laten gaan in haar spel wanneer je de juiste snaar weet te treffen, want dat zag jij en dat deed jij!

Dit heeft bij mij ook de ogen doen openen naar onze jongste zoon en het gezin zoals we die samen vormen. Dingen gebeuren, de ene dag verloopt in de andere maar het was tijd voor een pas op de plaats en jij kwam dus op het juiste moment, voor ons allemaal. Bij binnenkomst sloeg je direct de spijker op z'n kop door op te merken dat de kamer vol lag en stond met spullen van ZoonT.
Lego, playmobiel, auto's, zijn gymtas, een jas en zijn pyjama.
Allemaal zijn ruimte, waar woont de rest van de familie.....? was jouw directe vraag?

Ruimte geven en nemen
Ook de jongste blijft geen kleuter, hij moet  leren om te gaan met keuzes en verantwoordelijkheden. Hij moet ook leren dat er grenzen zijn, waar mijn grenzen liggen en die van de mensen om hem heen. De een heeft misschien meer ruimte nodig dan de ander maar dit was wel heel typerend en concreet!

Jij prikte daar onmiddelijk doorheen tijdens een sessie met ons drieën.
Daar heb ik nog lang over na gedacht. Er is iets veranderd, misschien ik zelf wel het meeste. Vertrouwen hebben in de kracht van mijn dochter. Haar ruimte geven te zijn wie ze is. En onze jongste juist grenzen aan geven, ook in houding, non-verbaal... eigenlijk haast het tegenovergestelde...eigenlijk ook heel logies?!

Loutje, ik ben heel blij dat je gekomen bent en je hebt ons als gezin iets heel kostbaars gegeven! Uiteindelijk moet ieder voor zich tot inzichten komen maar het is geweldig fijn wanneer iemand je op het juiste spoor zet, je laat nadenken over blinde vlekken en angsten zodat je kunt reflecteren en stappen kunt zetten om mee verder te gaan.

Nogmaals, bedankt...wat ben jij een bijzonder mens!